Tha Lasarus a ’tighinn a-mach!

A bheil fios agad air sgeulachd Ìosa a thog Làsaras o na mairbh? B ’e mìorbhail uamhasach a bha a’ sealltainn dhuinn gu bheil cumhachd aig Iosa ar togail bho na mairbh cuideachd. Ach tha tòrr a bharrachd ris an sgeulachd, agus tha Iain ag innse beagan mion-fhiosrachaidh aig a bheil brìgh nas doimhne dhuinn an-diugh.

Mothaich mar a tha Iain ag innse na sgeulachd seo. Cha robh Lazarus na neach-còmhnaidh neo-aithnichte ann an Iudèa - b 'e bràthair Marta agus Màiri, a' Mhoire a bha cho measail air Iosa, gun do dhòirt i ola-ungaidh luachmhor air a chasan. Ghairm na peathraichean Iosa: “A Thighearna, feuch, tha am fear as ionmhainn leat tinn” (bho Eòin 11,1-3). Tha seo coltach ri glaodh airson cuideachadh dhòmhsa, ach cha tàinig Iosa.

A bheil thu uaireannan a ’faireachdainn gu bheil Dia a’ cur dàil air a fhreagairt? Gu cinnteach bha e a ’faireachdainn mar seo do Mhàiri agus Marta, ach chan eil an dàil a’ ciallachadh nach do chòrd Ìosa riutha, ach gu robh plana eadar-dhealaichte aige na inntinn oir chitheadh ​​e rudeigin nach b ’urrainn dhaibh fhaicinn. Mar a thionndaidh e a-mach, mus tàinig na teachdairean gu Iosa, bha Lazarus marbh mu thràth. Thuirt Iosa nach biodh an galar seo a ’tighinn gu crìch ann am bàs. An robh e ceàrr? Chan e, oir bha Iosa a ’coimhead nas fhaide na bàs agus, anns a’ chùis seo, bha fios aige nach b ’e bàs deireadh na sgeòil, bha fios aige gur e an adhbhar a bhith a’ toirt glòir do Dhia agus a Mhac (v. 4). A dh ’aindeoin sin, thug e air a dheisciobail smaoineachadh nach bàsaicheadh ​​Lazarus. Tha leasan an seo dhuinne cuideachd, oir chan eil sinn an-còmhnaidh a ’tuigsinn dè tha Ìosa a’ ciallachadh.

Dà latha às deidh sin, chuir Iosa iongnadh air a dheisciobail le bhith a ’moladh gun deidheadh ​​iad air ais gu Iudèa. Cha robh iad a ’tuigsinn carson a bha Ìosa airson tilleadh chun raon cunnart, agus mar sin fhreagair Ìosa le beachd enigmatic mu bhith a’ coiseachd san t-solas agus teachd an dorchadais. An uairsin thuirt e riutha: "Tha ar caraid Lazarus na chadal, ach tha mi a’ dol a dhùsgadh "(v. 11).

Tha e coltach gu robh na deisciobail cleachdte ri nàdar dìomhair cuid de na thuirt Ìosa, agus lorg iad detour airson tuilleadh fiosrachaidh fhaighinn. Thuirt iad nach eil ciall litireil a ’dèanamh ciall. Ma chaidil e dùisgidh e leis fhèin, mar sin carson a dh'fheumas sinn cunnart ar beatha le bhith a ’dol ann?

Thuirt Iosa, "Tha Làsaras marbh," agus a thuilleadh air sin, "Tha mi toilichte nach robh mi ann." Carson? " Chum gu'n creid sibh." Dhèanadh Iosa mìorbhail nas iongantaiche na nam biodh e air casg a chuir air bàs duine tinn. Cha b’ e a’ mhìorbhail dìreach a bhith a’ toirt Làsaras air ais beò - b’ e sin gun robh eòlas aig Ìosa air na bha a’ tachairt mu 30 mìle air falbh bhuapa agus dè bha gu bhith a’ tachairt dha a dh’ aithghearr.

Bha solas aige nach fhaiceadh iad - agus nochd an solas sin dha bàs agus aiseirigh fhèin ann an Iudèa. Bha smachd iomlan aige air na tachartasan. Dh ’fhaodadh e a bhith air casg a chuir air an glacadh nam biodh e air iarraidh; dh ’fhaodadh e stad a chuir air a’ chùis-lagha ann an aon fhacal, ach cha do rinn e sin. Roghnaich e na rudan a rugadh e a dhèanamh.

Bha an duine a thug beatha dha na mairbh deiseil airson a bheatha fhèin a thoirt dha na daoine oir bha cumhachd aige thairis air bàs, eadhon thairis air a bhàs fhèin. Thàinig e chun na talmhainn seo mar dhuine bàsmhor gus am faigheadh ​​e bàs, agus bha coltas bròn-chluich air an uachdar air tachairt airson ar saoradh. Chan eil mi airson a bhith a ’moladh gu bheil a h-uile bròn-chluich a thachras air a dhealbhadh le Dia no math, ach tha mi a’ creidsinn gu bheil Dia comasach air math a thoirt a-mach à olc agus tha e a ’faicinn na fìrinn nach urrainn dhuinn fhaicinn.

Tha e a ’faicinn nas fhaide na bàs agus a’ cumail smachd air tachartasan co-dhiù an-diugh na bha e an uairsin - ach gu tric tha e cho neo-fhaicsinneach dhuinn ’s a bha e dha na deisciobail. Chan fhaic sinn an dealbh mhòr agus uaireannan tuitidh sinn san dorchadas. Bu chòir dhuinn earbsa a bhith ann an Dia airson rudan a dhèanamh mar a tha e a ’smaoineachadh as fheàrr.

Chaidh Iosa agus a dheisciobail gu Bethania agus dh'ionnsaich iad gu robh Làsaras air a bhith anns an uaigh airson ceithir latha. Chaidh òraidean an tiodhlacaidh a chumail agus bha an tiodhlacadh fada seachad - agus mu dheireadh thàinig an dotair seachad! Thuirt Marta, 's dòcha le beagan eu-dòchais agus goirt, " A Thighearna, nam biodh tusa an so, cha bhiodh mo bhràthair air bàsachadh" (rann 21). Ghairm sinn ort beagan làithean air ais agus nan robh thu air tighinn an uairsin, bhiodh Làsaras fhathast beò.

Bhithinn air mo bhriseadh-dùil cuideachd - no, nas freagarraiche, diombach, feargach, hysterical, eu-dòchasach - nach biodh? Carson a leig Iosa le a bràthair bàs? Seadh carson? Bidh sinn tric a’ cur na h-aon cheist an-diugh – carson a leig Dia le fear mo ghràidh bàsachadh? Carson a leig e leis seo no an tubaist sin? Nuair nach eil freagairt ann, bidh sinn gu feargach a’ tionndadh air falbh bho Dhia. Ach ged a bha Maria agus Martha diombach, air an goirteachadh agus beagan feargach, cha do thionndaidh iad air falbh. Bha boillsgeadh dòchais aig Marta - chunnaic i solas beag: "Ach eadhon a-nis tha fios agam, ge bith dè a dh'iarras tu air Dia, bheir Dia dhut" (rann 22). Is dòcha gu robh i den bheachd gum biodh e beagan ro dhàna aiseirigh iarraidh, ach tha i a’ moladh. " Bithidh Lasarus beò a rìs," thuirt losa, agus fhreagair Marta, " Tha fhios agam gu'n èirich e o na marbhaibh" (ach bha dòchas agam beagan ni 's luaithe). Thuirt Iosa, “Tha sin math, ach an robh fios agad gur mise an aiseirigh agus a’ bheatha? Ma chreideas tu annamsa chan fhaigh thu bàs gu bràth. An saoil thu?"

Thuirt Martha an uairsin ann an aon de na h-aithrisean creideimh as sònraichte anns a 'Bhìoball gu lèir, "Tha, tha mi a' creidsinn sin. Is tusa Mac Dhè" (rann 27).

Chan fhaighear beatha agus aiseirigh ach ann an Crìosd – ach an urrainn dhuinn na thuirt Ìosa an-diugh a chreidsinn? Am bheil sinn da rìreadh a' creidsinn, " ge b'e neach a ta beò agus a' creidsinn annam-sa, nach bàsaich e gu bràth ?" Bu mhiann leam gu'n tuigeadh sinn uile so ni's feàrr, ach tha fios agam le cinnt gu'm bi beatha nuadh anns an aiseirigh nach tig gu crìch.

Anns an aois seo bidh sinn uile a 'bàsachadh, dìreach mar Lasarus agus Iosa, ach togaidh Iosa suas sinn. Tha sinn a' bàsachadh, ach cha'n e sin deireadh an sgeòil dhuinne, ni's mò na cha b'e deireadh sgeul Lasaruis. Chaidh Marta a dh'iarraidh Mhuire, agus thàinig Muire gu Iosa a' gul. Ghuil Iosa cuideachd. Carson a bha e a’ gul nuair a bha fios aige mu thràth gum biodh Làsaras beò a-rithist? Carson a sgrìobh Iain seo nuair a bha fios aig Iain gun robh gàirdeachas “dìreach timcheall an oisean”? Chan eil fios agam - chan eil fios agam an-còmhnaidh carson a tha mi a’ caoineadh, eadhon air amannan sona.

Ach tha mi a ’creidsinn gu bheil an aithris gu bheil e ceart gu leòr a bhith a’ caoineadh aig tiodhlacadh eadhon nuair a tha fios againn gun tèid an neach sin a thogail gu beatha neo-bhàsmhor. Gheall Iosa nach bàsaicheadh ​​sinn gu bràth agus fhathast tha bàs ann fhathast.

Tha bàs fhathast na nàmhaid. Tha e fhathast rudeigin san t-saoghal seo nach e sin a bhios ann an sìorraidheachd. Bidh sinn uaireannan a ’faighinn eòlas air amannan de bhròn domhainn eadhon nuair a tha Iosa gar gaol. Nuair a bhios sinn a ’caoineadh, bidh Iosa a’ caoineadh leinn. Chì e ar bròn san aois seo dìreach mar a chì e gàirdeachas san àm ri teachd.

“Thoir air falbh a’ chlach,” thuirt Ìosa agus Màiri na aghaidh: “Bidh stench ann, oir tha e air a bhith marbh airson ceithir latha”.

A bheil rud sam bith nad bheatha a tha ag adhbhrachadh nach eil thu airson gun nochd Iosa "le bhith a 'toirt air falbh a' chlach?"

Tha rudeigin mar sin ann am beatha a h-uile duine, rudeigin as fheàrr leinn a chumail falaichte. Aig amannan tha planaichean eile aig Ìosa oir tha fios aige air rudan nach eil fios againn agus is urrainn dhuinn dìreach earbsa a chuir ann. Mar sin thug iad air falbh a’ chlach agus rinn Ìosa ùrnaigh agus ghlaodh e, “Lasarus, thig a-mach!” “Agus thàinig na mairbh a-mach,” tha Iain ag innse dhuinn - ach cha robh e tuilleadh marbh. choisich. “Dì-cheangail e,” thuirt Ìosa, “agus leig às e” (rainn 43-44).

Tha gairm Ìosa a ’dol a-mach gu na mairbh gu spioradail an-diugh, agus cuid dhiubh a’ cluinntinn a ghuth agus a ’tighinn a-mach às na h-uaighean aca. Tha thu a ’tighinn a-mach às an stench, a-mach às an inntinn fèin-fhiosrachail a lean gu bàs. Dè a dh ’fheumas tu? Feumaidh iad cuideigin a chuidicheas iad a ’rùsgadh an rùisgean gus faighinn cuidhteas na seann dhòighean smaoineachaidh a tha cho furasta a cheangal rinn. Is e sin aon de ghnìomhan na h-eaglaise. Bidh sinn a ’cuideachadh dhaoine gus a’ chlach a roiligeadh air falbh, eadhon ged a dh ’fhaodadh stink a bhith ann, agus bidh sinn a’ cuideachadh dhaoine a tha a ’freagairt gairm Ìosa.

An èisd thu ri gairm Iosa teachd da ionnsaigh? Tha an t-àm ann tighinn a-mach às an "uaigh" agad. Is dòcha gu bheil thu eòlach air cuideigin air a bheil Iosa a’ gairm? Tha an t-àm ann a chuideachadh gus a’ chlach a roiligeadh air falbh. Sin rud as fhiach smaoineachadh air.

le Iòsaph Tkach